Dotychczas nie lubiliśmy zbytnio turystycznych miejsc i staraliśmy się ich unikać. Perspektywa jednak potrafi zmienić się bardzo szybko i zupełnie inaczej patrzymy na niektóre rzeczy z siodełka. Po tygodniu pedałowania przez północny Laos, milutko jest zatopić się w rozkosznej bajce zwanej Luang Prabang, tak zupełnie odmiennej od reszty Laosu, którą widzieliśmy dotychczas. Jakoś tak z dwóch planowanych dni, wymalowały się cztery i zupełnie nam to odpowiada. Codzienne śniadania w taniej knajpce nad Mekongiem,  wieczory w ogrodzie przy naszym guesthousie, pyszna laotańska kawa, a największy dylemat dnia to czy wypić koktajl z mango czy z ananasa... a może woda ze świeżego kokosa? A może sok z trzciny cukrowej? Bezkarna rozkosz codziennych przyjemnośc :). Ale Luang Prabang to też wodospad Kuang Si, do którego wybraliśmy się jednego dnia rowerami 30km za miasto. Byliśmy zaczarowani, bo okazał się jednym z najpiękniejszych miejsc w jakich byliśmy w życiu! Kaskady malutkich wodospadów i naturalne baseny z błękitną wodą pochłonęły nas do reszty. I mimo, że jest to jedno z najbardziej zatłoczonych przez turystów miejsc w Laosie, znaleźliśmy nawet basen, który nie zainteresował nikogo. Nie mamy pojęcia dlaczego, ale mieliśmy go tylko dla siebie... :).